Πρωί , ξυπνάς μπαίνεις λίγο ίντερνετ να τσεκάρεις facebook και τα mail σου.
Μπαίνεις facebook και βλέπεις πληθώρα συνδέσμων με αναφορά στον Δημήτρη Μητροπάνο και τραγούδια του. Έχεις μία υποψία... Αυτή η υποψία σε λίγα δευτερόλεπτα επιβεβαιώνεται...
Πρώτη αντίδραση : Μένεις και κοιτάς την οθόνη για κάμποσα λεπτά , ακίνητος , αμίλητος , απλά σκέφτεσαι τον μεγάλο Δημήτρη Μητροπάνο και τα τραγούδια του.
Έπειτα έχεις την ανάγκη να τα ακούσεις , έχεις την ανάγκη να θυμηθείς (κάτι βέβαια που ποτέ δεν είχες ξεχάσει)...
Εκεί έχεις διαγράψει τα πάντα από το μυαλό σου και απλά ακούς... ή μάλλον απολαμβάνεις...
Η φυσική αντίδραση θα ήταν μία στεναχώρια διαρκείας...
Αλλά όχι...
Δε στεναχωριέμαι...
Κι αυτό γιατί είμαι σίγουρος ότι κανείς δε θα ξεχάσει ποτέ τον Μητροπάνο , δε λέω για τώρα , τρεις τέσσερις μέρες μετά το θάνατο του , λέω για όλη του τη ζωή.
Κανείς δεν πρόκειται ποτέ να ξεχάσει τα τραγούδια του , τη φωνή του , το πρόσωπο του , το ζεϊμπέκικο του...
Πόσες νύχτες έχουμε περάσει πλάι στα τραγούδια του , πλάι στους ανατριχιαστικούς στίχους των τραγουδιών του;;;
ΠΟΤΕ δεν πρόκειται κανείς να το ξεχάσει , το λέω με κάθε βεβαιότητα...
Μπαίνεις facebook και βλέπεις πληθώρα συνδέσμων με αναφορά στον Δημήτρη Μητροπάνο και τραγούδια του. Έχεις μία υποψία... Αυτή η υποψία σε λίγα δευτερόλεπτα επιβεβαιώνεται...
Πρώτη αντίδραση : Μένεις και κοιτάς την οθόνη για κάμποσα λεπτά , ακίνητος , αμίλητος , απλά σκέφτεσαι τον μεγάλο Δημήτρη Μητροπάνο και τα τραγούδια του.
Έπειτα έχεις την ανάγκη να τα ακούσεις , έχεις την ανάγκη να θυμηθείς (κάτι βέβαια που ποτέ δεν είχες ξεχάσει)...
Εκεί έχεις διαγράψει τα πάντα από το μυαλό σου και απλά ακούς... ή μάλλον απολαμβάνεις...
Η φυσική αντίδραση θα ήταν μία στεναχώρια διαρκείας...
Αλλά όχι...
Δε στεναχωριέμαι...
Κι αυτό γιατί είμαι σίγουρος ότι κανείς δε θα ξεχάσει ποτέ τον Μητροπάνο , δε λέω για τώρα , τρεις τέσσερις μέρες μετά το θάνατο του , λέω για όλη του τη ζωή.
Κανείς δεν πρόκειται ποτέ να ξεχάσει τα τραγούδια του , τη φωνή του , το πρόσωπο του , το ζεϊμπέκικο του...
Πόσες νύχτες έχουμε περάσει πλάι στα τραγούδια του , πλάι στους ανατριχιαστικούς στίχους των τραγουδιών του;;;
ΠΟΤΕ δεν πρόκειται κανείς να το ξεχάσει , το λέω με κάθε βεβαιότητα...
Αυτό δεν είναι τραγούδι σου , αλλά το βάζω επειδή μου είχε κάνει εντύπωση το γέλιο σου...
Καλό ταξίδι τεράστιε Δημήτρη... Να τραγουδάς στους δικούς μας κι εκεί ψηλά...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου