Πέμπτη 22 Σεπτεμβρίου 2011

Αυξάνονται δραματικά οι αυτοκτονίες

Σοκάρουν τα στοιχεία για τις αυτοκτονίες στην Ελλάδα. Η χώρα μας έχει το μεγαλύτερο ποσοστό αύξησης σε ολόκληρη την Ευρώπη. Πώς συμβάλλει η οικονομική κρίση




Το μεγαλύτερο ποσοστό αύξησης στις αυτοκτονίες σε όλη την Ευρώπη, σύμφωνα με μέλος της ΜΚΟ, "Κλίμακα", μιλώντας στο ραδιόφωνο του ΣΚΑΪ.

Όπως επισήμανε η κ. Μπεκιάρη, η αιτία για το ένα τέταρτο των αυτοκτονιών τον τελευταίο χρόνο ήταν οι οικονομικοί λόγοι, ενώ οι κλήσεις στη γραμμή υποστήριξης 1018, έχουν τετραπλασιαστεί από το 2007.
Σύμφωνα με τα στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής, που επεξεργάζεται η "Κλίμακα", 4.042 άνθρωποι αυτοκτόνησαν στην Ελλάδα, το διάστημα 1999-2009. Από αυτούς, οι 3.288 ήταν άντρες και οι 754 γυναίκες.
Τα τελευταία χρόνια οι αυτοκτονίες στην Ελλάδα ακολουθούν αυξητική τάση.
Το 2009 καταγράφηκαν 393 αυτοκτονίες (333 άντρες και 58 γυναίκες), σε σχέση με 328 αυτοκτονίες το 2007 (268 άντρες και 60 γυναίκες).
Επίσημα στοιχεία για τις μη θανατηφόρες απόπειρες δεν υπάρχουν, αλλά εκτιμάται ότι είναι δέκα με είκοσι φορές περισσότερες, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας.
Σε ανακοίνωσή της η "Κλίμακα" αναφέρει ότι "δεδομένης της οικονομικής κρίσης και της ανεργίας, η φετινή επέτειος της 10ης Σεπτεμβρίου προκαλεί ιδιαίτερο προβληματισμό.
Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας προειδοποιεί ότι η οικονομική κρίση και η ανασφάλεια, που αυτή προκαλεί, μπορούν να οδηγήσει σε αύξηση του αριθμού των αυτοκτονιών, οι οποίες συνήθως εμφανίζονται συχνότερα σε ανέργους απ’ ότι σε εργαζόμενους".
Η 10η Σεπτεμβρίου έχει καθιερωθεί από τον ΠΟΥ, ως Παγκόσμια Ημέρα για την Πρόληψη της Αυτοκτονίας, προκειμένου να εστιάσει την παγκόσμια προσοχή στο τραγικό γεγονός

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

O δημόσιος τομέας...

O δημόσιος τομέας ήταν ο μοναδικός πυλώνας της όποιας ανάπτυξης έγινε στην Ελλάδα από τη μεταπολίτευση.

Ας σεβαστούμε τον συνάνθρωπο κι ας κινηθούμε ενωμένοι για την πρόοδο της χώρας ενάντια σε κάθε φιλόδοξο πολιτικό που θέλει να τα αρπάξει. Μην κοιτάμε να υποβαθμίσουμε τον άλλον, αλλά να κοιτάμε και να επιδιώκουμε να τον φτάσουμε.

Αφού δεν τα φάγαμε μαζί γιατί να τα πληρώνουμε μαζί;