Καλημέρα ή καλησπέρα(δεν ξέρω πότε το διαβάζετε!)! Θέλω σήμερα να αναφερθώ
σε μια ελληνική παραγωγή του 2013, τη «Μικρά Αγγλία». Πρόκειται για μια ταινία
που προβάλει την όμορφη Άνδρο και μέσα από τα νεανικά πρόσωπα εκφράζεται ο
έρωτας και ο πόνος. Δύο αδερφές, σε κατάλληλη ηλικία γάμου για την τότε εποχή,
ζουν με τη μητέρα τους. Η μεγάλη κόρη η Όρσα είναι ερωτευμένη με ένα ναυτικό,
τον Σπύρο. Η μητέρα της όμως, σκληρή όπως απαιτούσε η κοινωνία, δεν επιτρέπει
αυτό το γάμο λόγω της φτώχειας του και την παντρεύει με τον ευκατάστατο Νίκο.
Όταν μετά από χρόνια επιστρέφει καπετάνιος πια ο Σπύρος αποφασίζει να του δώσει
τη μικρή της κόρη, τη Μόσχα. Οι δύο κόρες μένουν σε ένα δυόροφο σπίτι με
αποτέλεσμα να ξεκινάει ένα παιχνίδι πόνου για την Όρσα και κατά συνέπεια για
όλα τα τραγικά πρόσωπα της ιστορίας. Μια ταινία που προβάλλει την αληθινή
αγάπη, τις αξίες και τους περιορισμούς της τότε κοινωνίας. Πρόσωπα που γερνούν,
ζωές που χάνονται κάτω απ’ το σεντόνι μιας κοινωνίας που απαιτεί αρχές,
τυπικότητα και αδιαφορεί για τις αληθινές σχέσεις και τον έρωτα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου