Πέμπτη 10 Δεκεμβρίου 2009

Περι ελευθερίας...

Διαβάστε αυτό κυρίες και κύριοι και μετά πείτε κι εσείς την άποψη σας για την κατάργηση ή μη του πανεπιστήμιακου ασύλου.

Από την ταράτσα του κτιρίου (του πολυτεχνείου) απαγγέλλουν τον ακόλουθο όρκο: «Εμείς οι φοιτηταί των Ανωτάτων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων ορκιζόμαστε στo όνομα της ελευθερίας να αγωνισθούμε μέχρι τέλους για την κατοχύρωση: α) των ακαδημαϊκών ελευθεριών, β)του πανεπιστημιακού ασύλου, γ) της ανακλήσεως όλων των καταπιεστικών νόμων και διαταγμάτων.»

Κάποιοι αγωνιστές πολέμησαν κι έχασαν τη ζωή τους για το άσυλο και τολμούν να το καταργούν; Είναι ανεπίτρεπτο. Γυρίζουμε πίσω στην εποχή της χούντας, ποια ελευθερία , ποια δημοκρατία ,σε τι κοινωνία ζούμε;
Ας δούμε μια σύγκριση ανάμεσα στη χούντα και στη σημερινή κατάσταση:
Αστυνομία: Δεν υπάρχει αμφιβολία πως η αστυνομοκρατία στις μέρες μας έχει πάρει τραγικές διαστάσεις. 12000 αστυνομικοί στο κέντρο της Αθήνας, στα Χανιά Ματ μαζί με ασφαλήτες και κουκουλοφόροι. Ωραία κατάσταση. Η μόνη διαφορά; Οτί στις μέρες μας επιτρέπονται οι συγκεντρώσεις άνω των τριών ατόμων, που κακά τα ψέματα είναι θέμα χρόνου κι αυτό.
Ελευθερία λόγου: Εδώ πλέον η διαφορά έχει εκμηδενιστεί , τίποτα δεν έχει αλλάξει. Δυστυχώς...
Δημόσια παιδεία: Ας μην ξεχνάμε πως η χούντα θεσμοθέτησε τη δημόσια και δωρεάν παιδεία. Σήμερα; Η κυβέρνηση τόσο του ΠΑΣΟΚ, όσο και της Νέας Δημοκρατίας φρόντισαν και φροντίζουν να οδεύουν στην ιδιωτικοποίηση της παιδείας, στην είσοδο των εταιρειών μέσα στα σχολεία και στις σχολές.

Οπότε πού καταλήγουμε;
Με τη χούντα καλύτερα; Έλεος δείτε που φτάσαμε...
Η αλλαγή καλείται επιτακτική...

Γράψτε κι εσείς την άποψη σας.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

O δημόσιος τομέας...

O δημόσιος τομέας ήταν ο μοναδικός πυλώνας της όποιας ανάπτυξης έγινε στην Ελλάδα από τη μεταπολίτευση.

Ας σεβαστούμε τον συνάνθρωπο κι ας κινηθούμε ενωμένοι για την πρόοδο της χώρας ενάντια σε κάθε φιλόδοξο πολιτικό που θέλει να τα αρπάξει. Μην κοιτάμε να υποβαθμίσουμε τον άλλον, αλλά να κοιτάμε και να επιδιώκουμε να τον φτάσουμε.

Αφού δεν τα φάγαμε μαζί γιατί να τα πληρώνουμε μαζί;