Κυριακή 7 Φεβρουαρίου 2010

Είδατε πόσο εύκολα μπορούν να μας αποπροσανατολήσουν...

Πιστεύω πως με το άρθρο μου για τους εκπαιδευτικούς σίγουρα εκνεύρισα αρκετούς.
Σίγουρα πολλοί από τους αναγνώστες μου διαφώνησαν με ωραίο ή άσχημο τρόπο. Ο στόχος μου αυτός ήταν. Ήθελα να δω πόσο εύκολα μπορούν 2 κοινωνικές ομάδες να 'φαγωθούν' μεταξύ τους.
Η απάντηση δυστυχώς είναι ξεκάθαρη...Μπορούν πολύ εύκολα να μας βάλουν να σφαζόμαστε, να μας αποπροσανατολήσουν και να κάνουν ότι θέλουν αυτοί.. και προφανώς αναφέρομαι στους πολιτικούς.
Και σας ρωτάω... γιατί με τέτοια ευκολία κύριοι;;; Γιατί με τη μία να καταδικάσουμε τον διπλανό μας;;;
Και βέβαια είναι δύσκολη η δουλειά του εφοριακού , και βέβαια είναι δύσκολη η δουλειά του εκπαιδευτικού. Εννοείται οτί υπάρχουν κακοί εφοριακοί...εννοείται οτί υπάρχουν κακοί εκπαιδευτικοί...
Αλλά δεν είναι και ότι ποιο δίκαιο να πληρώσουν αυτοί την κρίση που άλλοι προκάλεσαν στην Ελλάδα.
Ας πιάσει ο κύριος προθυπουργός κι ας γονατίσει όποιους έκλεψαν. Πρώτα να καταδικάσει αυτούς που εδώ και τόσα χρόνια τα τρώνε και μετά ας έχει τα μούτρα να έρθει να τα ζητήσει από τον εφοριακό και τον εκπαιδευτικό που μεγαλώνει 3 παιδιά κι έχει κάνει τον προγραμματισμό του με βάση αυτά τα χρήματα. Γιατί να κόψει χρήματα από τον εκπαιδευτικό ή τον εφοριακό που έκανε τρίτο παιδί τόσο επειδή το ήθελε όσο και επειδή έβλεπε οτί μπορεί να 'βγαίνει' οικονομικά;;
Ο μόνος τρόπος να εμποδίσουμε κάτι τέτοιο και να κάτσουν στο σκαμνί αυτοί που τα 'έφαγαν' είναι να είμαστε ενωμένοι. Μόνο έτσι θα τα καταφέρουμε.
Δεν πιστεύω οτί κάποιος θα διαφωνεί με τα λεγόμενα μου αλλά δεν το αποκλείω κιόλας.
Κάθε σχόλιο είναι αποδεκτό και με χαρά θα ήθελα να δω συμμετοχή και διάλογο ανάμεσα μας.
Ευχαριστώ πολύ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

O δημόσιος τομέας...

O δημόσιος τομέας ήταν ο μοναδικός πυλώνας της όποιας ανάπτυξης έγινε στην Ελλάδα από τη μεταπολίτευση.

Ας σεβαστούμε τον συνάνθρωπο κι ας κινηθούμε ενωμένοι για την πρόοδο της χώρας ενάντια σε κάθε φιλόδοξο πολιτικό που θέλει να τα αρπάξει. Μην κοιτάμε να υποβαθμίσουμε τον άλλον, αλλά να κοιτάμε και να επιδιώκουμε να τον φτάσουμε.

Αφού δεν τα φάγαμε μαζί γιατί να τα πληρώνουμε μαζί;