Τετάρτη 10 Φεβρουαρίου 2010

Η υπομονή σιγά σιγά εξαντλείται...

Όλες αυτές τις μέρες παρακολουθώ συνεχώς κάθε ανάρτηση που έχουν κάνει αναγνώστες του Τρωκτικού  και πραγματικά έχω βγει εκτός ορίων. Νοιώθω απαίσια που βλέπω τόσους και τόσους πραγματικά γελοίους που βγαίνουν και κράζουν. Όλοι τα έχουμε βάλει με τους δημόσιους υπαλλήλους... Αν είναι δυνατόν... Γιατί ρε παιδιά; Μήπως αυτοί σας τα παίρνουν;
Πραγματικά όσοι στοχεύουν στην υποβάθμιση του άλλου και όχι στην αναβάθμιση τη δική τους εγώ προσωπικά μόνο γελοίους και κομπλεξικούς μπορώ να τους χαρακτηρίσω.
Αν δε μπορείς να φτάσεις τον άλλον μην προσπαθείς να τον ρίξεις. Αν φερθείς έτσι μάλλον υστερείς κάποιων σημαντικών αρετών της ζωής, μάλλον συνεχώς κάτι σου φταίει , μάλλον δεν είσαι ολοκληρωμένη προσωπικότητα, μάλλον τι να πω;;

Το λέω και θα το ξαναλέω συνέχεια...
Η ΜΟΝΗ ΛΥΣΗ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΚΙΝΗΘΟΥΜΕ ΕΝΩΜΕΝΟΙ.

Γιατί να κόψει επιδόματα και μισθούς από τους εργαζομένους(κάθε τομέα) και να μην κάτσει στο σκαμνί τον κάθε Κλέφτη βουλευτή που τόσα χρόνια τώρα τα αρπάζει μπροστά στα μάτια μας;;
Γιατί να μην απαιτήσουμε κάτι τέτοιο και κοιτάμε μόνο να υποβαθμίσουμε τον άλλον;;
Γιατί είμαστε ΜΑΛΑΚΕΣ με Μ κεφαλαίο...

Πραγματικά δεν ξέρω τι να γράψω , τι να πρωτογράψω...

http://vrasmos.blogspot.com/
Καλή σας μέρα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

O δημόσιος τομέας...

O δημόσιος τομέας ήταν ο μοναδικός πυλώνας της όποιας ανάπτυξης έγινε στην Ελλάδα από τη μεταπολίτευση.

Ας σεβαστούμε τον συνάνθρωπο κι ας κινηθούμε ενωμένοι για την πρόοδο της χώρας ενάντια σε κάθε φιλόδοξο πολιτικό που θέλει να τα αρπάξει. Μην κοιτάμε να υποβαθμίσουμε τον άλλον, αλλά να κοιτάμε και να επιδιώκουμε να τον φτάσουμε.

Αφού δεν τα φάγαμε μαζί γιατί να τα πληρώνουμε μαζί;