"Την 1η Μαΐου του 1886, τα εργατικά συνδικάτα του Σικάγο οργάνωσαν απεργία με αίτημα τη μείωση των καθημερινών ωρών εργασίας από δέκα ή δώδεκα (ανάλογα με την περίπτωση) σε οκτώ. Δεν ήταν η πρώτη φορά που συνέβαινε κάτι τέτοιο. Ας πάμε πρώτα λίγο πίσω στο χρόνο.Το αίτημα για...
το οκτάωρο έχει τις ρίζες του στην Αγγλία – την πρώτη χώρα που γνώρισε τη βιομηχανική επανάσταση. Εκείνη την πρώτη περίοδο της ανάπτυξης της βιομηχανίας (18ος αιώνας), οι συνθήκες ήταν άθλιες.
Την 1η Μαΐου του 1886, λοιπόν, τα εργατικά συνδικάτα του Σικάγο ξεκίνησαν την απεργία τους. Μετά από δυο μέρες, οι απεργοί συγκεντρώθηκαν κοντά στο εργοστάσιο McCormick. Ξέσπασαν ταραχές, και η αστυνομία του Σικάγο επιτέθηκε στους απεργούς. Το αποτέλεσμα ήταν τουλάχιστον δυο άνθρωποι νεκροί, αρκετοί τραυματίες, και μια πόλη γεμάτη εξοργισμένους εργάτες...
Στην Ελλάδα, η πρώτη πρωτομαγιάτικη συγκέντρωση έγινε το 1892...
Εκείνη την απεργία του Σικάγο είναι που «γιορτάζουμε» την εργατική πρωτομαγιά, και τον άδικο θάνατο πέντε αναρχοσυνδικαλιστών μετά από μια δίκη-παρωδία. Και είναι καλό να θυμόμαστε, πού και πού, ότι πράγματα που σήμερα θεωρούμε δεδομένα δεν ήταν καθόλου δεδομένα στο (όχι και τόσο μακρινό) παρελθόν. Και δεν είναι δεδομένα ούτε σήμερα, και πολύ περισσότερο αύριο. Για μιλήστε για οκτάωρο στους περισσότερους ιδιωτικούς υπαλλήλους, και παρατηρήστε την αντίδρασή τους: προσέξτε ιδιαίτερα το πικρό χαμόγελο και το θλιμμένο βλέμμα. Γυρνάμε σιγά-σιγά προς τα πίσω, με άλλοθι την ανταγωνιστικότητα.
Το οκτάωρο φεύγει, το δεκάωρο έρχεται.
Καλό μεσαίωνα…"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου